Fundamento teórico de internet

POTROCOLO DE COMUNICACIÓN PAQUETES, TECP/IP Internet permite coñecer ordenadores de todo o mundo independentemente do sistema operativo que utilicen e a subrede á que pertenzan. Para que isto sexa posible, é necesario dispoñer dun protocolo común e único, de forma todos os ordenadores poden interpretar e entender correctamente toda a información que circula entre eles. O protocolo que utilizan os equipos conectados a internet é o protocolo TCP/IP. O protocolo TCP/IP (Transmisión Control Protocol/ Internet Protocol) en realidade é un sistema de protocolos. O primeiro, TCP, baséase en dividir en paquetes, na orixe, a información que se envía a través da rede; estes paquetes viaxarán por diferentes camiños ata chegar ao seu destino e recompoñerse de novo. O segundo, IP, dirixe a información axeitadamente a través de internet.

QUE É UN HOST O termo host utilízase para referirse a un ordenador cuxa función é servir de punto de inicio e final das transferencias de datos a través de internet, é dicir, un ordenador que se encunetrapermanentemente conectado a internet e a través do que acceden todos os que se encontran conectados a el. Tamén, utilízase o termo host para referirse ao ordenador no que reside un sitio web.

DIRECCIÓN IP
Cada ordenador conectado a internet ten unha dirección exclusiva que o distingue de calquera outro ordenador no mundo. Esta dirección está formada por catro números separados por puntos, cada uns dos cales pode tomar valores de 0 a 255. Por exemplo, ossigientes números poderían ser direccións IP váñidas: 130.238.44.5,199.22.124.12 y 148.73. 58.20.
En ocasións faise unha distinción entre a dirección IP pública e privada. A dirección IP pública é a que se utiliza para identificar o equipo en internet cando se navega, descárgase o correop, ou faise uso de calquera dos servizos que proporciona a rede. A dirección IPprivada é a que ten asignado o noso ordenador. Habitualmente estas direccións coinciden, non obstante nos casos en que a conexión a internet se produce a través dunha rede privada, usando un router, a dirección IP pública poderá ser a do router e a privada será a que identifica o ordenador na rede.

COMO DESCUBRIR A DIRECCIÓN IP
Para coñecer a dirección IP dun equipo conectado a internet que utiliza o sistema operativo windows débense realizar os seguintes pasos:
1. Facer clic sobre o botón Inicio.
2. Seleccionar as opcións Todos os programas, Accesorios e Símbolos do sistema.
3. Escribir o comando ipconfig e pulsar Intro.

O SISTEMA DE NOMES DE DOMINIO, DNS
Inicialmente o número de ordenadores conectados a internet era limitado, polo que abondaba unha simple táboa para asociar o equipo coa súa dirección IP. O número de usuario foi crecendo exponencialmente, de modo que recordar as direccións IP de cada un deles volveuse imposible.
Para solucionar este problema e facilitar o uso de internet aos usuarios asignáronse nomes aos ordenadores conectados á rede, de forma que resultase innecesario recordar as súas direccións IP. Así, creouse o Sistema de Nome de Dominio (DNS) que permitía identificar os ordenadores mediante un sistema xerárquico de nomes sinxelos de recordar, e que indican a súa situación xeográfica ou o propósito ao que están destinados.
Por exemplo, o nome ficticio pitagoras.mat.iesmm.es, podería corresponder ao ordenador pitagoras, do departamento de matemáticas (subdominio mat) do IES María Moliner (subdominio iesmm), pertencente ao dominio principal é, que significa España.
Os servidores de nomes de dominio son ordenadores que teñen a función de relacionar o nome de dominio do ordenador do que solicita información coa súa dirección IP e viceversa, a dirección IP con nome de dominio. Para iso, os servidores de nome de dominio non dispoñen de bases de datos ligadas entre si, coma se se tratase dunha base de datos única.

Non obstante, o anterior sistema de táboas de conversión esixía unha actualización manual das táboas para a totalidade dos equipos en caso de incluír ou modificar o nome dunha máquina. Polo tanto, co aumento en tamaño das redes e as súas interconexións, foi necesario implementar un sistema de xestión para os nomes que fora xerárquico e doado de administrar. O sistema chamado Sistema de Nomes de Dominio (DNS) foi desenvolvido en novembro de 1983 porPaul Mockapetris (RFC 882 e RFC 883) e logo revisado en 1987 nas RFC 1034 e 1035. O DNS foi sometido a varias RFC.

Este sistema ofrece:

un espazo de nome xerárquico que permite garantir a singularidade dun nome nunha estrutura arbórea, como por exemplo sistemas de arquivo Unix.

un sistema de servidores de distribución que permite que o espazo de nome estea dispoñible.
un sistema de cliente que permite "resolver" nomes de dominio, é dicir, interrogar os servidores para encontrar a dirección IP que corresponde a un nome.

LOCALIZACIÓN UNIFORME DE RECURSOS
O URL (Uniforme Resource Locator) é unha secuencia de carácteres que, suguiendo un formato estándar, identifica a cada un dos recursos (imaxes, documentos, vídeos, etc.) de internet, pola súa localización. En consecuencia, a dirección URL debe conter o nome de dominio do servidor no que se encontra albergado o recurso que identifica.
O formato estándar que segue un URL é:
protocolo://nombre de dominio do servidor/directorio/ficheiro.
Por exemplo, http://www.iesmariamoliner.es/certamen/elolivar.htm. fai referencia a un ficheiro, que se denomina elolivar.htm, que se encontra no sevidor www.iesmariamoliner dentro da carpeta certameliterario.

6. Historia de internet.

Internet: unha rede de redes.
Nunha primeira aproximación poderiamos dicir que intenet é unha rede mundial de redes de ordenadores, que permite a estes comunicarse en forma directa compartindo información e servizos ao longo da maior parte do mundo.
Cada ordenador que forma parte dunha rede conectada a internet pode comunicarse con calquera outro, con tal de que este ultimo tamén pertenza a internet. Para que esta comunicación sexa posible, é necesaria a existencia dun protocolo, que non é outra cousa que un conxunto de conversacións que determina como se realiza o intercambio de datos entre dous ordenadores ou programas. Os protocolos usados por todas as redes que forman parte de internet chámanse abreviadamente TCP/IP, siglas que corresponden ao protocolo de control de transmisión (Transmisión Control Protocolo) ao protocolo de internet (Internet Protocol).


No Centro Europeo de Investigacións Nucleares (CERN), Tim Berners Lee dirixía a busca dun sistema de almacenamento e recuperación de datos. Berners Lee retomou a idea de Ted Nelson (un proxecto chamado "Xanadú" ) de usar hipervínculos. Robert Caillau quen cooperou co proxecto, canta que en 1990 deciden poñerlle un nome ao sistema e o llamarón World Wide Web (WWW) ou arañeira mundial.

A nova formula permitía vincular información en forma lóxica eatravés das redes. O contido programábase nunha linguaxe de hipertexto con "etíquetas" que asignaba unha función a cada parte do contido. Logo, un programa de computación, un intérprete, eran capaz de ler esas etiquetas para despeglar a información. Ese interprete sería coñecido como "navegador" ou "browser".

Novas posibilidades que ofrece internet.
As posibilidades que ofrece a rede de redes en relación coa comunicación e o intercambio de información son innumerables; cada día establécense novos sistemas e créanse novas ferramentas que facilitan a comunicación entre os usuarios de internet. Entre todas estas posibilidades, ademais das directamente relacionadas coa comunicación, cabe destacar algunhas outras de grande interese en diversos campos, como poden ser a medicina, a economía ou a investigación:
-Internet é un enorme almacén de información, que se pode conseguir de xeito case instantáneo. Aínda que se fai necesario distinguir entre a información válida e veráz da que non o é.

- A rede hoxe en día é un gran mercado. Un espazo inmellorable para a actividade económica. A través de internet, podemos comprar e vender todo tipo de produtos (un billete de avión, accións dunha grande empresa, obxectos de segunda man, etc.).

- As culturas e sectores minoritarios teñen a oportunidade de utilizar a rede para o seu dufusión. Unha das maiores vantaxes de como está contruido internet é a oportunidade que ofrece á diversidade para crear o seu propio espazo, as súas canles de comunicación, os seus mecanismos de difusión e distribución da información.
- A posibilidade de que un equipo de medicos poida discutir en tempo real, a través de internet, o diagnóstico dun paciente en situación de risco e mesmo analizar as súas radiografías e dirixir unha operación a miles de quilómetros de distancia.
- Os investigadores e entidades participantes no Poryecto Genoma Humano poden trasferir as súas enormes bases de datos máis rapidamente sobre internet.
- Os astrónomos tamén poden compartir datos de telescopio localizados en diferentes partes do mundo.

NACEMENTO E EVOLUCIÓN DE INTERNET

1966
Durante a Gerra Fría, e baixo o control de Departamento de Defensa dos EUA, comeza a desenvolverse o proxecto ARPANET. O seu obxectivo era idear un sistema mediante o que, no hipotético caso dun ataque da UNIÓN DE REPÚBLICAS SOCIALISTAS SOVIÉTICAS, se puideran tenet acceso á información militar dende culquier punto do país. A solución era uan rede composta de ordenadores na que todos os nodos tivesen a mesma importancia, de forma que a desaparición dun ou varios deles non afectase ao tráfico entre os outros.

1969
Semanas antes de que o ser humano chegase á Lúa, conectáronse catro ordenadores, creando a primeira rede ARPANET.

1972
Presentáronse publicamente os resultados obtidos. Incorpóranse máis ordenadores á rede ARPANET eran pagadas polo goberno de EUA e restrinxíronse a sitios militares, universidades e algunhas grandes compañías que financiaban proxectos de investigación ouprporcionaban servizos.
Os primeiros servizos que brindou a rede ARPANET foron o acceso a ordenadores remotos (Telnet), a tranferencia de arquivos e a impresión remota. Tamén apareceu o primeiro programa de correo electrónico, que pronto se convirtio nunha das aplicacións máis utilizadas.

1983
Establécese o protocolo TCP/IP como protocolo estándar que utilizarían todas as redes conectadas a ARPANET forma unha rede independente MILNET, reservando a primeira para fins de investigación.
Poderíase considerar este momento como o nacemento de internet. O número de ordenadores interconectados era 500.

1989
Desaparece ARPANET, pero xa se establecera unha maia mundial entre moitas institucións que crearan as súas propias redes que podían comunicarse entre si. O número de ordenadores conectados superaban os 100000.
Tim Berners-Lee, investigador de CERN, desarolla un sistema de comunicación baseado no hipertexto, coa intención de facilitar o fluxo de información entre os científicos. Créanse o protocolo http e a linguaxe html. Este sistema sería a orixe da World Wide Web.

1992
O nacemento do número de usuarios e o volume de información dispoñible facía difícil encontrar unha información concreta, sen dispoñer dun mapa ou sistema de organización desta. Así, apareceron os primeiros sistemas que permitían obter unha lista de direccións, como son Archie ou Gopers.

Tema 8. A sociedade da información. Comunidades virtuais.

Por cada un dos seguintes puntos, hay que facer unha entrada no blog (6, 7, 8, 9, 10, 12).
Nas entradas 6, 8 e 10 temos que incluir catro fotografias con título que teña relación co tema, en formato grande ou extragrande.
Nos puntos 7, 9, 12 hai que incluir un video que teña relación co tema.
O contido das entradas terá como base o texto do libro, podendo ampliarse a información a través de internet.