POTROCOLO DE COMUNICACIÓN PAQUETES, TECP/IP Internet permite coñecer ordenadores de todo o mundo independentemente do sistema operativo que utilicen e a subrede á que pertenzan. Para que isto sexa posible, é necesario dispoñer dun protocolo común e único, de forma todos os ordenadores poden interpretar e entender correctamente toda a información que circula entre eles. O protocolo que utilizan os equipos conectados a internet é o protocolo TCP/IP. O protocolo TCP/IP (Transmisión Control Protocol/ Internet Protocol) en realidade é un sistema de protocolos. O primeiro, TCP, baséase en dividir en paquetes, na orixe, a información que se envía a través da rede; estes paquetes viaxarán por diferentes camiños ata chegar ao seu destino e recompoñerse de novo. O segundo, IP, dirixe a información axeitadamente a través de internet.
QUE É UN HOST O termo host utilízase para referirse a un ordenador cuxa función é servir de punto de inicio e final das transferencias de datos a través de internet, é dicir, un ordenador que se encunetrapermanentemente conectado a internet e a través do que acceden todos os que se encontran conectados a el. Tamén, utilízase o termo host para referirse ao ordenador no que reside un sitio web.
DIRECCIÓN IP
Cada ordenador conectado a internet ten unha dirección exclusiva que o distingue de calquera outro ordenador no mundo. Esta dirección está formada por catro números separados por puntos, cada uns dos cales pode tomar valores de 0 a 255. Por exemplo, ossigientes números poderían ser direccións IP váñidas: 130.238.44.5,199.22.124.12 y 148.73. 58.20.
En ocasións faise unha distinción entre a dirección IP pública e privada. A dirección IP pública é a que se utiliza para identificar o equipo en internet cando se navega, descárgase o correop, ou faise uso de calquera dos servizos que proporciona a rede. A dirección IPprivada é a que ten asignado o noso ordenador. Habitualmente estas direccións coinciden, non obstante nos casos en que a conexión a internet se produce a través dunha rede privada, usando un router, a dirección IP pública poderá ser a do router e a privada será a que identifica o ordenador na rede.
Cada ordenador conectado a internet ten unha dirección exclusiva que o distingue de calquera outro ordenador no mundo. Esta dirección está formada por catro números separados por puntos, cada uns dos cales pode tomar valores de 0 a 255. Por exemplo, ossigientes números poderían ser direccións IP váñidas: 130.238.44.5,199.22.124.12 y 148.73. 58.20.
En ocasións faise unha distinción entre a dirección IP pública e privada. A dirección IP pública é a que se utiliza para identificar o equipo en internet cando se navega, descárgase o correop, ou faise uso de calquera dos servizos que proporciona a rede. A dirección IPprivada é a que ten asignado o noso ordenador. Habitualmente estas direccións coinciden, non obstante nos casos en que a conexión a internet se produce a través dunha rede privada, usando un router, a dirección IP pública poderá ser a do router e a privada será a que identifica o ordenador na rede.
COMO DESCUBRIR A DIRECCIÓN IP
Para coñecer a dirección IP dun equipo conectado a internet que utiliza o sistema operativo windows débense realizar os seguintes pasos:
1. Facer clic sobre o botón Inicio.
2. Seleccionar as opcións Todos os programas, Accesorios e Símbolos do sistema.
3. Escribir o comando ipconfig e pulsar Intro.
Para coñecer a dirección IP dun equipo conectado a internet que utiliza o sistema operativo windows débense realizar os seguintes pasos:
1. Facer clic sobre o botón Inicio.
2. Seleccionar as opcións Todos os programas, Accesorios e Símbolos do sistema.
3. Escribir o comando ipconfig e pulsar Intro.
O SISTEMA DE NOMES DE DOMINIO, DNS
Inicialmente o número de ordenadores conectados a internet era limitado, polo que abondaba unha simple táboa para asociar o equipo coa súa dirección IP. O número de usuario foi crecendo exponencialmente, de modo que recordar as direccións IP de cada un deles volveuse imposible.
Para solucionar este problema e facilitar o uso de internet aos usuarios asignáronse nomes aos ordenadores conectados á rede, de forma que resultase innecesario recordar as súas direccións IP. Así, creouse o Sistema de Nome de Dominio (DNS) que permitía identificar os ordenadores mediante un sistema xerárquico de nomes sinxelos de recordar, e que indican a súa situación xeográfica ou o propósito ao que están destinados.
Por exemplo, o nome ficticio pitagoras.mat.iesmm.es, podería corresponder ao ordenador pitagoras, do departamento de matemáticas (subdominio mat) do IES María Moliner (subdominio iesmm), pertencente ao dominio principal é, que significa España.
Os servidores de nomes de dominio son ordenadores que teñen a función de relacionar o nome de dominio do ordenador do que solicita información coa súa dirección IP e viceversa, a dirección IP con nome de dominio. Para iso, os servidores de nome de dominio non dispoñen de bases de datos ligadas entre si, coma se se tratase dunha base de datos única.
Inicialmente o número de ordenadores conectados a internet era limitado, polo que abondaba unha simple táboa para asociar o equipo coa súa dirección IP. O número de usuario foi crecendo exponencialmente, de modo que recordar as direccións IP de cada un deles volveuse imposible.
Para solucionar este problema e facilitar o uso de internet aos usuarios asignáronse nomes aos ordenadores conectados á rede, de forma que resultase innecesario recordar as súas direccións IP. Así, creouse o Sistema de Nome de Dominio (DNS) que permitía identificar os ordenadores mediante un sistema xerárquico de nomes sinxelos de recordar, e que indican a súa situación xeográfica ou o propósito ao que están destinados.
Por exemplo, o nome ficticio pitagoras.mat.iesmm.es, podería corresponder ao ordenador pitagoras, do departamento de matemáticas (subdominio mat) do IES María Moliner (subdominio iesmm), pertencente ao dominio principal é, que significa España.
Os servidores de nomes de dominio son ordenadores que teñen a función de relacionar o nome de dominio do ordenador do que solicita información coa súa dirección IP e viceversa, a dirección IP con nome de dominio. Para iso, os servidores de nome de dominio non dispoñen de bases de datos ligadas entre si, coma se se tratase dunha base de datos única.
Non obstante, o anterior sistema de táboas de conversión esixía unha actualización manual das táboas para a totalidade dos equipos en caso de incluír ou modificar o nome dunha máquina. Polo tanto, co aumento en tamaño das redes e as súas interconexións, foi necesario implementar un sistema de xestión para os nomes que fora xerárquico e doado de administrar. O sistema chamado Sistema de Nomes de Dominio (DNS) foi desenvolvido en novembro de 1983 porPaul Mockapetris (RFC 882 e RFC 883) e logo revisado en 1987 nas RFC 1034 e 1035. O DNS foi sometido a varias RFC.
Este sistema ofrece:
un espazo de nome xerárquico que permite garantir a singularidade dun nome nunha estrutura arbórea, como por exemplo sistemas de arquivo Unix.Este sistema ofrece:
un sistema de servidores de distribución que permite que o espazo de nome estea dispoñible.
un sistema de cliente que permite "resolver" nomes de dominio, é dicir, interrogar os servidores para encontrar a dirección IP que corresponde a un nome.
un sistema de cliente que permite "resolver" nomes de dominio, é dicir, interrogar os servidores para encontrar a dirección IP que corresponde a un nome.
LOCALIZACIÓN UNIFORME DE RECURSOS
O URL (Uniforme Resource Locator) é unha secuencia de carácteres que, suguiendo un formato estándar, identifica a cada un dos recursos (imaxes, documentos, vídeos, etc.) de internet, pola súa localización. En consecuencia, a dirección URL debe conter o nome de dominio do servidor no que se encontra albergado o recurso que identifica.
O formato estándar que segue un URL é:
protocolo://nombre de dominio do servidor/directorio/ficheiro.
Por exemplo, http://www.iesmariamoliner.es/certamen/elolivar.htm. fai referencia a un ficheiro, que se denomina elolivar.htm, que se encontra no sevidor www.iesmariamoliner dentro da carpeta certameliterario.
O URL (Uniforme Resource Locator) é unha secuencia de carácteres que, suguiendo un formato estándar, identifica a cada un dos recursos (imaxes, documentos, vídeos, etc.) de internet, pola súa localización. En consecuencia, a dirección URL debe conter o nome de dominio do servidor no que se encontra albergado o recurso que identifica.
O formato estándar que segue un URL é:
protocolo://nombre de dominio do servidor/directorio/ficheiro.
Por exemplo, http://www.iesmariamoliner.es/certamen/elolivar.htm. fai referencia a un ficheiro, que se denomina elolivar.htm, que se encontra no sevidor www.iesmariamoliner dentro da carpeta certameliterario.
No hay comentarios:
Publicar un comentario